6 Ekim 2010 Çarşamba

Şehirler gibi kokan adamlar sevdim...
Şehirler gibi adamlar yazdım sayfalara...
Biri birini tutmadı.
Kimse onun kadar İstanbul olamadı mesela.
Durup düşündümde
Ben hiç Ankara gibi bir adama aşık olmamışım.



10 yorum:

  1. Bilmiyorum aslında Ankara gibi adamlar nasıl olur?

    Senin sözünde çok güzel. Bende İstanbul gibi olan adam için şunu yazmıştım bir zamanlar.

    "Sen İstanbul' dun. Bir gün dudakların aralandı, boğaz oluştur. Kuytundaki bu boğazda benim gemilerim karaya oturdu..."

    YanıtlaSil
  2. hayatVEtavla6 Ekim 2010 03:06

    Biliyorum sıcaklardan gece yatamaz olmaya başlamalarımızın arefesinde yazmıştın :)

    akrepler, acaba değişim mi geçiriyorlar? şu sıralar, diye düşünmekten kendini alamayan hayatVEtavla

    YanıtlaSil
  3. hayatVEtavla6 Ekim 2010 03:55

    Dediklerin ve fazlasını yaşıyorum.

    Galiba sular bizim için yükselmeye başladı, yükselsin bi zahmet ertık :) karıncalardan bıkmıştık değilmi ama...


    Hani sular çekildiğinde karıncalar balıkları, sular yükseldiğinde ise balıklar karıncaları yermişya :)

    edibim bayramım sende renklerinden birisin bu yeryüzünün ve dahi bu coğrafyanın diyen hayatVEtavla

    YanıtlaSil
  4. Selahattin Bey,

    Bizim Bir milyon kalem sitesi olarak öğretmen günü ile ilgili hazırladığımız bir blogumuz mevcut.
    Blog adı "ilk öğretmenin kimdi senin"
    Belki bir göz atmak isterseniz.
    İyi günler.

    YanıtlaSil
  5. Cecil, ben Antalya, İstanbul ve İzmir insanından başka insan tanımamış biriyim. :)) İnan başka şehirleri bilmiyorum bile.
    Ama bana sorarsan İstanbul gibi adamlar ayaz gibi geliyorlar bana. esintileri, heyecanları, zenginlikleri ile başımı döndürüyorlar. Soonra bir bakıyorumki, ben o hayatın insanı değilim. Ben sakinliği, deniz kenarında içilen bir çayı tercih ediyorum. Ve kaçıyorum.

    YanıtlaSil
  6. Sevgili adsız, hayatımda kimseye bu kadar bağımlı kalmamıştım ben. İyi oldu öğrendim bir çok şeyi.

    Kalbim şu sıralar su gibi... Unutmak değilde, artık sevmeme hali benimkisi. Yolu yolum değil artık.

    YanıtlaSil
  7. yolum oydu önceden, bundandır bir adım bile yol alamayışım. Şimdi ise değil işte. :)

    YanıtlaSil
  8. yolu yolum değil artık içlerden gelen bir ses değil sankim öyle di mi efsa:)

    YanıtlaSil
  9. Adsız nasıl desem, fotoğraflarına baktığımda içim erimiyor artık. Bir yalan, yön tabelası gibi oldu bana. İçimin bir yerinde hala var. Ama yolu yolum değil. Kendi yolumu seçtim. Ve tökezleyerek gitmeyi bir zamanlar göze almaktan vazgeçtim.

    YanıtlaSil
  10. Daha bizden gibi sanki, daha sahiplenen. Ne bileyim.

    YanıtlaSil