Bugün "suizleri" nin yayına girmesinin yıldönümü.
Uzun cümleler ve kendimi anlatma çabasınan yorulup, kısa cümleler ile hissettiklerimi anlatmaya çabalamıştım. Çoğu zaman anlık hislerimi paylaştım. Kızgınlıklarımı, kırgınlıklarımı, sevinçelerimi, heyecanlarımı, tutkularımı, davranış kalıplarımı, arınma çabalarımı...

Geriye dönüp baktığıma 1000' e yakın yazı girmişim. "Suya iz bırakmak gibidir anlar" demiştim. :) Bunu kelimelerle oynayarak yapmaya çalışarak, yazdım geçtim. 

Şimdi "iyi ki" diyorum. İçime sinen tek blogum burası oldu. Gerçek beni özgürce dökebildiğim bir deniz...



Güzel bir mısra ile noktalandıralım istedim bu günü. Güzel günler diliyorum...

"Çünkü hayat; ölümün insana oynadığı en trajik, en mükemmel, en acımasız oyunuydu.

Senin için ölüyordum. Durum buydu!"

Küçük İskender