25 Ağustos 2010 Çarşamba

02:14 saniyelik bir şarkının 7. saniyesi gibiydin... 
Sürekli bir başa sarma hallerindeydim.

Bana hep şarkılar söylerdin. Bu şarkı benden sana gelsin derdin.
Seni yine dinleyebilirdim. 

Bir şehrazat edasıyla; 
Saatlerce sana öğrendiğim hikayeleri anlatabilirdim.

Geçmiş zamanın hikayesiydi..
Bitti.

Yine de sen sevgili, benim en güzel suskunluğumdun...
Artık kimseyle, seninle bile konuşmak gelmiyor içimden...




4 yorum:

  1. sen benim suskunluğumdun... en büyük aşkların ederi bu mu yoksa, üstelik söylenirken bütün zamanlarda...
    sen benim suskunluğumsun
    sen benim sukunluğumdun
    sen benim suskumsun...

    YanıtlaSil
  2. Küskünlük...

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Y.,
    Suskunluğumun arasına akıl girmeye başladığında boşverleri çoğaltarak susmuştuk ikimizde. Şu an ki gibi.

    YanıtlaSil
  4. "adı yalnızlık olan okumadığın bir şiiri daha yırttım." daha çık kırgınlık diyelim.

    YanıtlaSil