Her defasında buraya dönüyorum.

Her sonda ve her başlangıçta.

Bir çeşit sevinç / kusma / kendini bulma mekanı gibi...

Aşkın her halinin not alındığı kağıtları, panoya asmak gibi...

Neden bilmiyorum hayatıma giren tüm erkekler genel kültürü zengin ve zeka yönünden inanılmaz akıllı  ve hazırcevap insanlardı. Ama zekayla dolu olan bir bedende vicdan, sadakat, insaniyet ve aidiyet duyguları azalmıştı. Allah bir yerden verip, bir yerden alıyordu.

Onlar ise bendeki insanca duygu ve davranışlara bakıp nasıl böyle kalabildiğimi şaşkınlıkla izliyorlardı. Zıt kutupların birbirini çekmesi mi bilmiyorum. Tek bildiğim haksızlık listesi yapsam, baya bir dolu olacakmış...