Geceleri düşlerim düzülüyor sanki
Bana ait olmayan eller dokunuyor damarlarıma, kanıma, rüyalarıma...
ya merdiven çıkıyorum, ya büyük bir dalganın altına girmek üzere bekliyorum.
Denizlerim bile dalgalı, sularım ıssız bir mavilikte.
Geceleri harflerin altında kalıyorum.
Rüyalarımda kelimeler görüyorum.
Uykum beynimi yiyor, sabaha çoğunu unutmuş oluyorum.
Bana ait olmayan sözcükleri yazıyorum sanki,
Kendi hayatıma uzaktan bakıyorum.
Sen tek sen girmiyorsun düşlerime.
Özledim.
efsa bazen o kadar güzel ifade ediyorsun ki kıskanıyorum :)
YanıtlaSilBen de kıskanıyorum. yazmadığı zaman bir boşluk oluyor.
YanıtlaSilduygularını ifade edebilen insanlara hayranlığım var..
YanıtlaSilKüfkedim aslına bakarsan senelerce kendimi ifade edecek şeyler aradım ben. Hayatımın hiçbir dneminde çok konuşan bir insan olmadım. hep dinlemeyi tercih eden bir yapım vardı. ve birgün hamile kaldım. bebeğime hissettiklerimi yazarak ifade edebildiğimi öğrenmem uzun zaman aldı.
YanıtlaSilNeslihan sende biliyorsun çoğunlukla kendi yazdıklarını bile beğenmeyen biriyim ben. :(
YanıtlaSilP.Ö teşekkür ederim aynı şekilde yazdıklarını okuduğum insanlardan bazılarına bende hayranım.
YanıtlaSilSen tek sen girmiyorsun düşlerime.
YanıtlaSilÖzledim.
Unutmak istenilse de bi yerden bi şey özleme ye yetiyor..
O anlarda başka yerlere odaklanmak en güzeli.
YanıtlaSil