Efsa dan sıkıldım.
Yeni bir mail, yeni bir isim, yeni bir blog adresi...
Geçmişten bir elin parmaklarından da az kişi...
Tek istediğim bu.
Artık ne su izlerine, ne de efsaya yazmak beni doyurmuyor, bıkkınlık hali geldi üzerime.
Silmeye kıyamayacak kadar kıymetli sözcükler şimdilik.
Güzel kalsın herkes...
Ara ara gelirim...
Bu bir paronaya. Tüm yazıları silmelisiniz.
YanıtlaSilSilemiyorsanız komedyen olursunuz.
Olabilir. kimse ne düşünüyor diye umursamıyorum artık. Senin gözünde öyle görüneceksem, boşver öyle olayım. Sadece sıkıldım. buraya yada efsaya yazmak istemiyorum.
YanıtlaSilGün gelip bu yazıları başka bir bloga aktarmaktansa burada kalmaları çok daha mantıklı geliyor. Ama bilemiyorum.
Benim gözümde bir yer de değilsiniz ben çatışma yapmak için yazarım kişilere de değil yazıya inanırım.
YanıtlaSilSizin gerçekliğiniz sizin tarafınızdan maskelenir.
Her neye inanıyorsan o zaman. :) güzel kal.
YanıtlaSilSen de, kendinle çatış :)
YanıtlaSilBaşka bir zaman...
Bıkkınlık halini iyi bilirim, kroniğe bağlamamamak dileklerimle..
YanıtlaSilMim ahah alışıyormuşum açıp açıp kapatmaya :))
YanıtlaSilbakalım neler olacak..
Hacivat ben iade-i ziyarete geleceğim. :)
Karagözün yanı olmadı perdenin arkası. Orada da yoksam herhangi bir gölge de muhakkak buluşuruz.
YanıtlaSilHaberdar ediniz. Açılışa geliriz.
Açılışı çoktan yaptım. :) Belki bir gün yolunuz düşerde yazılardan tanısınız efendim :)
YanıtlaSilHürmetler.
Kısmet :)
YanıtlaSilSiz de bize gelin arada bir "maskeleriniz" ile...
Maskelenmeyiz pek güler yüzümüzle. Gerekmedikçe.
YanıtlaSilBen Dulsinyayı yazınca... Gerçeklerimi gerekçe kılıyorum. Bu blog artık bir yel değirmeni ama Don Kişotu olmayan.
YanıtlaSilSadece yoruldu don kişot mücadele etmekten.
YanıtlaSilKimbilir...
Cevap çok güzel kim bilir... Bekleyip göreceğiz birlikte.
YanıtlaSil